Op naar Bormio

Ik had willen stoppen met jullie te vermoeien met mijn ontbijt verwachtingen maar vanochtend hadden we een eitje. OK, hij/zij was gekookt en niet gebakken en met vet lekkend bacon overladen, maar goed, er was een ei. Een goed begin van de dag, en die werd alleen nog maar beter. Super weer en leuke routes weten te rijden. Je kan beginnen met mopperen als je bij vetrekt meteen de tolweg naar het noorden neemt in plaats van de gewenste richting van het zuiden, en er de eerste 25km niet af kan. Dan maar de plannen bij bijstellen. Resultaat: een onverwacht leuke en mooie route over de Passo di Pennes. Goeie weg en mooie omgeving. Vroeg in de middag stonden te wachten voor een toltunnel en vroegen ons af of we hier eerder waren geweest. Na de eerste meters in de tunnel wisten we wel zeker dat dit niet het geval was. Jammer dat het op de motor niet lukt om een foto te maken of te filmen want het was een prachtig klein smal tunneltje (maar wel 3 km lang) wat niet was afgewerkt maar alleen uitgehouwen in de berg. Super leuk. Aan het einde haaks de bocht om anders reed je zo het meer in. Ik denk dat dit meer tevens de grens was. Helaas kostte het ons weer de nodige moeite om een hotel te vinden waar nog een vrije kamer was en waar dit ook nog tegen een enigszins aanvaardbare prijs werd aangeboden. Dit eerste is gelukt, het tweede was iets minder succesvol. Om het dagbudget nog wat acceptabel te houden hebben we de locale supermarkt beroofd van brood, vleeswaar, kaas, bier en wijn, en ons hier tegoed aan gedaan bij de locale beek. Nu nog even wat Olympics kijken op de chauvinistische Italiaanse zender, waar we vooral schermen en schoonspringen zien omdat een of andere Italiaan hier erg goed in blijkt te zijn. Dan maar snurken en dromen over een colazione magnifico (een lekker ontbijtje).